AI Records 2004  | | 1. Peace of Mind, 2. Percentages, 3. Resonation, 4. Baudrillards Supper, 5. Tria, 6. Mono, 7. Section 8, 8. Back 9, 9. Contact 10, 10. You Not Me, 11. Chicago, 12. Nobody, 13. Your Trophy
Za tym zabawnym pseudonimem kryje siê pochodz±cy z Manchesteru Mark Steward. Od lat zafascynowany elektronik± muzyk swe pierwsze d¼wiêki skomponowa³, jak mówi, w wieku 8 lat - wtedy to bowiem otrzyma³ pierwszy, prymitywny syntezator. Potem przysz³a moda na Depeche Mode i Kraftwerk i od tego w³a¶nie czasu Steward stara siê odkrywaæ d¼wiêki i brzmienia generowane g³ównie przez elektroniczne instrumenty. "By³em zakochany w tych melodiach wygrywanych za pomoc± trzech d¼wiêków oraz ca³ej towarzysz±cej im melancholii mollowych akordów" - mówi o swych muzycznych mistrzach Steward. Jego najnowsza propozycja - wydana przez label AI p³yta "Neurofibro" pe³na jest odniesieñ w³a¶nie do tego przejrzystego, syntetycznego grania.
Przepis na muzykê Claro Intelecto? Przede wszystkim wszelkiego rodzaju brzmienia automatyczne. Mamy do czynienia z ambitn± muzyk± taneczn±, rytmicznie opart± na perkusyjnych automatach pulsuj±cych z ch³odn± dok³adno¶ci±. Ju¿ pierwszy kawa³ek albumu, "Peace of Mind" to w zasadzie ostry, houseowy rytm ze strzêpem melodii - Mark Steward pozostaje wierny swym s³owom - harmonicznie "Peace of Mind" to cztery akordy, wci±¿ siê powtarzaj±ce. Do tego mi³y dla ucha rhodes, syntezatorowy bas - ot i mamy styl Caro Intelecto. Nic nowego? Co z tego, skoro muzyka sprawia przyjemno¶æ, daje oddech, miejscami porywa do tañca. Mechaniczne brzmienia s± tutaj niezwykle transowe - ich powtarzalno¶æ, monotonno¶æ staje siê jednym z atutów ca³o¶ci. Analogowe instrumentarium jeszcze raz pokaza³o swój taneczny pazur. Co z tego, ¿e wcze¶niej robili to ju¿ i Sun Electric, i LFO, i Kaito, nawet sam Aphex Twin, bêd±cy notabene jednym z muzycznych mistrzów Stewarda. Odniesieñ do Richarda Jamesa jest tutaj wiêcej: szczególnie w spokojniejszych, czy mo¿e bardziej mrocznych fragmentach tego ponad 70-minutowego albumu. Zwraca uwagê kawa³ek "Baudrillard's Supper" - z zaskakuj±c±, intryguj±c± parti± pianina, swym klimatem przypominaj±cego wczesne dokonania Aphexa - jeszcze z czasów "Selected Ambient Works". "Neurofibro" jest wiêc w pewnym sensie zwróceniem siê w stronê tanecznej elektroniki lat 90-tych. Na podobny pomys³ wpadli ostatnio Moby (jego p³ytka wydana pod pseudonimem "Voodoo Child" jest jednak nieporozumieniem) i Luke Vibert ze swoim projektem "Kerrier District". Pomys³y te jednak by³y tylko i wy³±cznie sentymentalnymi powrotami, Claro Intelecto za¶ stara siê opowiadaæ historiê swych fascynacji w bardziej ambitny sposób, anga¿uj±c ca³± gamê brzmieñ i realizatorskich pomys³ów.
"Nigdy nie rozpoczynam pracy z jakim¶ konkretnym za³o¿eniem, po prostu gram jakie¶ d¼wiêki, które po pewnym czasie przyjmuj± postaæ tego, co nazywa siê b±d¼ to muzyk± house b±d¼ techno/electro. Dla mnie to nieistotne - wszystko jest przecie¿ muzyk±" - mówi Steward. W przypadku "Neurofibro" nie jest równie¿ istotnym to, i¿ nie ma na tej p³ycie nic nowego. Ta muzyka po prostu sprawia przyjemno¶æ, na kilkadziesi±t minut porywa - i to w zupe³no¶ci wystarczy.
jman / nowamuzyka.pl -- jman [24 listopada 2004]
ostatnie recenzje autora:
- Stealpot - Mass Mess.AGE -- [2 sierpnia 2005]
- Kraftwerk - Minimum Maximum -- [2 sierpnia 2005]
- Boy Robot - Rotten Coctails -- [2 sierpnia 2005]
- Kettel - Volleyed Iron -- [24 listopada 2004]
- Skalpel - Skalpel -- [24 listopada 2004]
wiêcej...
inne recenzje Claro Intelecto:
- Claro Intelecto - Metanarrative -- Pawel Gzyl [30 maja 2008]
powrót do recenzji » |
