Fathom
1997 Ocena:
  | | 1. The Other Side of Twilight, 2. Moss Dance, 3. Numen, 4. Walled Garden, 5. Primes, Pt. 1, 6. Primes, Pt. 2, 7. Interlocking Circles, 8. Geometry of the Skies, 9. Nesting Ground, 10. Geomancy, 11. Amrita (water of life), 12. Logos
Robert Rich nale¿y do grona najbardziej prominentnych mistrzów ambientu - nagrywa krocie, wydaje je w niezale¿nej wytwórni, ¿yje w zgodzie z natur±, jest ³ysy i ma zawsze du¿o dobrych pomys³ów. Jednym z nich by³o niew±tpliwie wznowienie swoich dwóch starych albumów pod zremasterowan±, wspóln± postaci±. Historia "Numeny" i "Geometry" siêga odpowiednio lat 1987 i 1991, lecz do dzi¶ nie³atwo stwierdziæ w jakim stopniu muzyka na nich zawarta odzwierciedla ówczesne klasyczne elektroniczne trendy, pe³ne powagi, rozmachu, i patosu. Richowi z pewno¶ci± nie brakuje powagi w tym co gra, aczkolwiek jest to powaga miejsc pe³nych skupienia i wyciszenia, spowitych mg³± klasztornych ogrodów, miejsc w których z jednej strony rz±dzi niepewno¶æ i strach, lecz z drugiej ogarnia dziwnie przytulna harmonia i równowaga.
"Numena" otwiera siê d³ugim, z³o¿onym utworem "The Other Side of Twlight", którego pierwsze cztery minuty, moim skromnym zdaniem, powinny zostaæ wpisane do podrêczników ambientu jako pocz±tek idealny. Muzyka wynurza siê z odmêtów ciszy, w¶ród szumu wody i æwierku ptaków, aby nastêpnie rozlaæ siê po ca³ym pomieszczeniu chwytaj±c± d¼wiêkow± fraz±, z której Brian Eno z pewno¶ci± stworzy³by osobn± p³ytê. "Numena" pozostaje do koñca w klimatach owego ogrodu ¿ycia, po którym s³uchacz b³±dzi prze¿ywaj±c chwile zarazem cudowne i nieswoje. Obok syntezatorów Rich zawar³ popisy ró¿nego rodzaju afrykañskich bêbnów i tutek, a tak¿e wprowadzaj±cego niespokojn± dynamikê ksylofonu. "Numena" jest statyczna, lecz niezwykle witalna; niczym wycieczka po nieznanym lesie, ekscytuje i relaksuje. I za ka¿dym razem koñczy siê za szybko.
"Geometry" ju¿ na pierwszy rzut ucha wydaje siê s±siadem bardziej dynamicznym. Jest jak kalejdoskopowa karuzela - wszystko siê tu krêci i rado¶nie b³yska niczym sk±pana w s³oñcu mozaika, która do¶æ iluzorycznie przez ca³y czas pozostaje w ruchu. Nie chodzi tu o rytm, którego Rich przecie¿ nie stosuje, lecz o swoist± cyrkulacjê powietrza, o te uwiêzione w wiecznej pogoni d¼wiêkowe drobiny, uk³adaj±ce siê w jeden wspólny makrokszta³t. My¶lê, ¿e "Geometry" nada³aby siê jako muzyka obrazuj±ca ¿ycie mrówek, które wci±¿ gdzie¶ biegn± i co¶ nios±, jednocze¶nie stanowi±c dynamiczne komórki wspólnego organizmu, pozostaj±cego w bezruchu. Nic nie trwa jednak wiecznie, i gdy nastaje noc przychodzi pora na próbê ciemnej strony talentu Richa, która na s³ynnym "Stalkerze" przesz³a do historii.
"Numena + Geometry" to para wspó³graj±cych przeciwieñstw. Zosta³y zrodzone z tej samej wody, przy u¿yciu tych samych instrumentów, lecz ka¿de w innym celu. "Numena" koi, a "Geometry" rozbudza: wyobra¼niê, organizm, intelekt - co kto chce. To tak¿e klasyczny przyk³ad muzyki twórcy zwi±zanego z amerykañsk±, 'naturalistyczn±' frakcj± ambientu, stanowi±c± przeciwwagê dla ruchu europejskiego, opiewaj±cego fabryki, miasta, i podró¿e kosmiczne. I choæ sam Robert Rich z pewno¶ci± zd±¿y³ przez te kilkana¶cie lat nagraæ gar¶æ ciekawszych postprzemys³owo albumów, "N+G" to wci±¿ pere³ki. -- eliks [8 grudnia 2004]
ostatnie recenzje autora:
- Artefactum - Foxgloves & Bluebells -- [8 marca 2011]
- Killing Joke - Absolute Dissent -- [8 grudnia 2010]
- Threshold HouseBoys Choir, The - Form Grows Rampant -- [2 grudnia 2010]
- Death in June - Peaceful Snow -- [26 listopada 2010]
- Strength Through Joy - The Force of Truth & Lies -- [1 wrze¶nia 2010]
wiêcej...
inne recenzje Rich, Robert:
- Rich, Robert & Ian Boddy - Outpost -- eliks [26 kwietnia 2006]
- Rich, Robert & Lustmord - Stalker -- eliks [14 lutego 2005]
- Rich, Robert - Echo of Small Things -- eliks [26 lutego 2006]
powrót do recenzji » |
