Ant Zen 2007 Ocena:
  | | 1. Hémisphère, 2. Crystal Trees, 3. Inlandsis, 4. La Mémoire du Futur, 5. You Are Very Far Now, 6. Diaclase, 7. L'écume D'un Soir, 8. Nevermore, 9. Par Delà les Brumes, 10. In Some Ways, 11. The Long Tomorrow
Z martwej ciszy stopniowo wyodrêbnia siê lekko wibruj±cy sygna³. Ci±gnie siê samotnie dobrych kilkadziesi±t sekund. Po pewnym czasie zagêszczenie struktury sukcesywnie zaczyna narastaæ. Pojawiaj± siê kolejne elementy: softowe klikniêcia, dr¿enie koñskiego w³osia, szelest p³yty gramofonowej, efekty sci-fi... . W trzeciej minucie, pi±tej sekundzie do g³osu dochodzi sterowana elektronicznie, rozbudowana sekcja rytmiczna, odrobinê breakuj±ca oparta na wyczuwalnym podbiciu groove - to oczywi¶cie krótka, kulej±ca charakterystyka otwieraj±cego zestawienie "Mouvements" numeru "Hémisphère". G³êboki spokój, wzmo¿ona wra¿liwo¶æ zmys³ów, sk³onno¶æ do zachwytów estetycznych cechuje ka¿dy nastêpny sk³adnik tego albumu.
Zadebiutowali w drugiej po³owie lat dziewiêædziesi±tych wydanym w³asnym sumptem zbiorem nagrañ "Panorama 94 96". W 2004 roku do³±czyli do kultowej wytwórni za³o¿onej z inicjatywy Stefana Alt'a. Fakt ten mo¿e jedynie dzia³aæ na korzy¶æ skutecznie uciekaj±cego przed rozg³osem projektu. Nie wiem zatem czy magia Ant Zen to sprawi³a, czy mo¿e nabyta s³abo¶æ do francuskiej elektroniki, w ka¿dym b±d¼ razie w ciemno siegn±³em po szósty (je¶li dobrze liczê) album duetu Chassagnard / Baillet. Z jednej strony inspiruje ich rzeczywisto¶æ zewnêtrzna, najbli¿sze otoczenie, z drugiej iluzoryczny ¶wiat, stany ducha oraz ezoteryka. £±cz± w swoich 'ilustracjach' ró¿ne doktryny filozoficzne (m.in. ¶w. Augustyn) siedemnasto- i osiemnastowieczn± poezjê, nawi±zuj± równie¿ do twórczo¶ci Artura Rimbaud, Baudelaire czy A. de St Exupery. Mimo to potrafi± przedstawiæ (na swój sposób) jednorodne kompozycje, które nie traktuj± bezpo¶rednio ani o pogl±dach religijnych, ani te¿ nie napiêtnowuj± rozwa¿añ filozoficznych ich inspiratorów. (...)
My tu gadu gadu a tu niespodziewanie) psychedeliczny szmer zakrada siê miêdzy szklane korony "Crystal Trees" tr±caj±c uwa¿nie, w ciszy i skupieniu utkane weñ spiête zmarzlin± krople niezidentyfikowanych, acz generuj±cych przestrzenne d¼wiêki cieczy. "La Memoire Du Futur", obok ¶ladowych 'ilo¶ci' pianina, wykorzystuje t³o rozbudowanej smyczkowej sekcji 'pokiereszowanej' perkusyjnymi kombinacjami rodem z "Voyeur" (Noise Unit, 2005), a nawet utrzymanych na odpowiednim poziomie przyswajalno¶ci (nie a¿ tak bardzo radykalnych) momentów z twórczo¶ci Doormouse. Mo¿e i mnie zmys³ pewien zawodzi, ale w "Diaclase" wy³awiam echa "Platform" (haujobb.). Obok filmowych
sampli ("You Are Very Far Now", "Nevermore") Ab Ovo wzmacnia swój przekaz za pomoc± melodeklamacji. 'Za¶piewane' intymnie w '¿eñskim dwug³osie' "In Some Ways" podkre¶la w pewien sposób duchowo¶æ "Mouvements". Przez wielu utwór ten mo¿e zostaæ uznany najlepszym momentem albumu - (dla mnie jest to) starannie zaaran¿owany minimalizm, 'co¶' na kszta³t "Less" (ponownie haujobb.). Nierozerwalny zwi±zek idei Ab Ovo z natur±, jej blisko¶æ, napiêtnowuje natomiast wpisany w zamykaj±cy zestawienie "The Long Tomorrow" szum oceanu.
"Mouvements" to album niezwyk³y, nietuzinkowy - kawa³ solidnej francuzczyzny (kraj Franków s³ynie przecie¿ z pilnie strze¿onych receptur Dom Perignon, likieru Benedictine i sera Port Salut), która byæ mo¿e nie przeprowadzi rewolucji w ambiencie, warta jest jednak¿e spêdzenia z ni± kilku wolnych chwil, choæby dla z³apania drugiego oddechu, rewitalizacji, poprawy nastroju... . -- vigoslugbait [12 marca 2007]
ostatnie recenzje autora:
- Keluar - Pangua -- [9 grudnia 2015]
- Architect • Sonic Area • Hologram_ - We Are the Alchemists -- [9 grudnia 2015]
- Covenant – Last Dance -- [12 czerwca 2013]
- Slave Republic - Quest for Love -- [17 lutego 2013]
- Depeche Mode - Heaven -- [4 lutego 2013]
wiêcej...
powrót do recenzji » |
