Hymen 2007 Ocena:
  | | 1. Ghost of a Working Man, 2. Catch the Target, 3. Caballa Smells Funny, 4. A Caine in the Brain, 5. Pissed in the Morning, 6. R for Vendetta (ribi for president), 7. Routine (with Klima), 8. Get the Bastards Get Away, 9. A Perfect Kiss, No Tongue, 10. Stairway, 11. Ghost of a Working Man (Torrent Vaccine remix), 12. Stairway (Nebulo remix), 13. A Caine in the Brain (Synnack remix)
Przez my¶l mi nawet nie przesz³o, ¿e jeszcze tego roku staæ go bêdzie na przerwanie prac zwi±zanych z równolegle opracowywanymi zawarto¶ciami kolejnych albumów haujobb. ("New World March") i Destroid ("Civilization Is a Failure") i zrobienie czego¶ na poczet innego z jego licznych projektów. A jednak sta³o siê. Pocz±tek roku 2007 przynosi czwarty album oko³o.ambient.drum'n'bass 'owego Architecta. Tej p³ycie trzeba daæ szansê. Niejedn± - a kilka, a nawet kilkadziesi±t. Rozkosz mnogo¶ci bowiem niesie ze sob± udrêkê nierównej jej jako¶ci.
Doskona³ym streszczeniem ca³o¶ci, a zarazem idealnym wprowadzeniem jest utwór nota bene otwieraj±cy zestawienie. "Ghost of a Working Man" usidla s³uchacza ko³ysankowo, absolutnie hipnotyzuj±co przestrzennym rezonansem szarpanej struny, oraz umiejêtnie wplecion± w strukturê utworu, poniek±d upiornie oniryczn± wokaliz±. Kompozycja ta przywo³uje ponadto pewnie lu¼ne
skojarzenia z pochodz±cym z repertuaru The Knife numerem "We Share Our Mother's Health".
Muzyk± hal fabrycznych, obszarów kolejowych, s³upów wysokiego napiêcia w bezpo¶redniej konfrontacji z d¼wiêkami przestrzeni powietrznej zdominowana jest dalsza czê¶æ albumu. Pierwsze wra¿enie (z przychologicznego punktu widzenia) jest odruchem instyktownym, zabarwionych emocjami, czêsto z tego powodu bywa myl±ce, niejednokrotnie prowadzi do wyci±gniêcia b³êdnego wniosku. U zarania, pocz±wszy od "Catch the Target" przez "A Caine in the Brain" po koñcowe frazy "R for Vendetta (ribi for president)" nie zapowiada³o siê najlepiej. Inkrustowane chropowatymi ozdobnikami struktury tych¿e utworów przybieraj± na masie, przez co nierzadko ich wstrz±sany noise'owymi inklinacjami szkielet wydawa³ siê nie do sforsowania. Jednakowo¿ z czasem i postêpuj±cym os³uchaniem, doszuka³em siê w owej przestrzeni coraz ciekawszych elementów, które zdecydowanie poprawi³y ogólny odbiór tego¿ fragmentu. (...)
Z chirurgiczn± precyzj± organizator przestrzeni dozuje metalizowane ciêcia, z matematyczn± dok³adno¶ci± dzieli niespolerowane rytmy w "Catch the Target" i "Caballa Smells Funny". W trzecim utworze Myer wykorzystuje sample refrenu (maksymalnie je 'eksploatuj±c') jednego z ostatnich przebojów absolutnej królowej popu, Louise V. Ciccone. "Pissed in the Morning" z kolei to niewiele ró¿ni±ca siê od orygina³u interpretacja "Pissing Nightmare" - 'ekskluzywnego' kawa³ka przygotowanego m.in z my¶l± o kompilacji "Schachtfrequenz". Minimalistycznie beznamiêtne szarpanie loop'owanego basu w tle, naszpikowane spor± ilo¶ci± leniwych, czêsto bezimiennych sampli. Zupe³nie nie pasuje tym samym do siarczy¶cie zrytmizowanej konwencji ca³ego albumu. W tej czê¶ci albumu najlepiej prezentuje siê "A Caine in the Brain". Jego poszarpana w charakterystyczny dla Myer'a sposób faktura, przypomina wypadkow± procesów zachodz±cych w "Demon" ("Polarity, 2001) oraz "The Noise Institute" (Vertical Theory", 2003), w któr± to zaplikowano szereg smakowitych, lu¼no powi±zanych ze sob± miniatur.
Mocny jest wstêp, równie mocne, je¶li nie mocniejsze jest i zakoñczenie (czê¶ci autorskiej). Najwiêcej energii, tanecznego zaciêcia emanuje z "Let the Bastards Get Away". Na pierwszy plan wysuwa siê natomiast id±ce w pewnym sensie ¶ladem "Ghost of a Working Man" - "Perfect Kiss, No Tongue".
Rozbudowane intro, zastosowane liczne nak³adki, szargaj±cy emocjami fortepianowy akord - niesposób opisaæ s³owami, po prostu mistrzostwo ¶wiata;]. "Stairway" obdarzono intryguj±co spokojnym wprowadzeniem, z zachodz±c± na ni± modulowan± wi±zk± anonimowego d¼wiêku - preludium do kontrapunktowych zagrywek perkusyjnych o niemal¿e bastardpopowym charakterze (skojarzenia z
Somatic Responses z okresu "Pounded Mass"). Co najbardziej intryguje w tym kawa³ku to umieszczone w nim fragmenty zniekszta³conych monologów, które niejako sta³y siê motto "Lower Lip Interface": 'I like your lips on my audiointerface...'
D. Myer'owi przy¶wieca idea tworzenia rzeczy nowych, w mniejszym lub w wiêkszym stopniu ró¿ni±cych siê od dotychczasowych jego dokonañ, indywidualnych jak i w zespole. "Lower Lip Interface" to dowód na to jak bardzo nie przewidywalny w swojej wszechstronno¶ci jest to muzyk i jak wielu rzeczy
mo¿na siê spodziewaæ po kolejnych jego dzie³ach: w szczególno¶ci po nowym materiale haujobb. -- vigoslugbait [12 marca 2007]
ostatnie recenzje autora:
- Keluar - Pangua -- [9 grudnia 2015]
- Architect • Sonic Area • Hologram_ - We Are the Alchemists -- [9 grudnia 2015]
- Covenant – Last Dance -- [12 czerwca 2013]
- Slave Republic - Quest for Love -- [17 lutego 2013]
- Depeche Mode - Heaven -- [4 lutego 2013]
wiêcej...
inne recenzje Architect:
- Architect • Sonic Area • Hologram_ - We Are the Alchemists -- vigoslugbait [9 grudnia 2015]
- Architect - I Went Out Shopping to Get Some Noise -- neuro [23 kwietnia 2004]
- Architect - Consume Adapt Create -- vigoslugbait [2 marca 2010]
- Architect - Galactic Edge -- Shifter [1999]
- Architect - Galactic Supermarket -- r@ [1998]
- Architect - The Analysis of Noise Trading -- vigoslugbait [5 stycznia 2006]
powrót do recenzji » |
