1. FML, 2. Moar Ghosts 'n' Stuff, 3. Ghosts 'n' Stuff (feat. Rob Swire), 4. Hi Friend! (feat. MC Flipside), 5. Bot, 6. Word Problems, 7. Soma, 8. Lack of a Better Name, 9. The 16th Hour, 10. Strobe
Powróæmy na chwilê do klubowej elektroniki. O kilku wydawnictwach niemaj±cych zbyt wiele wspólnego z katharsis i antymuzyk± na ³amach tego serwisu ju¿ przyjemno¶æ wspomnieæ okazjê mia³em (ku niew±tpliwemu niezadowoleniu orêdowników inno¶ci tej¿e strony, a uciesze sam nie mam pojêcia kogo).
Joel Zimmermann pod szyldem Deadmau5 kilku wyró¿nieñ na arenie miêdzynarodowego clubbingu w ostatnim czasie dost±piæ raczy³. Wspomnieæ wypada chocia¿by w tym miejscu o (profitach p³yn±cych ze) wspó³pracy podjêtej z Ryanem Raddonem, której owocem jest rze¼bi±cy zestawienia list przebojów, na sta³e bodaj wpisany w 'ramówkê' kilku stacji radiowych (równie¿ w naszym kraj±tku) "I Remember". Niebawem pewnie jego ¶ladami pod±¿y utrzymany w podobnej tonacji, choæ wykoñczony u kresu swego soczy¶cie gêstym i smoli¶cie dubstepowym basem "Raise Your Weapon". Nie wybiegajmy jednak a¿ tak daleko w przysz³o¶æ - zanim dotrze do nas sporo jeszcze ¶niegowego b³ota z nieba spadnie. Póki co (¿eby jeszcze nieco podnie¶æ niektórym ci¶nienie) magazyn DJmag.com umie¶ci³ Zimmermanna po raz wtóry w pierwszej pi±tce DJ's wyznaczaj±cych trendy owego rzemios³a.
Jest jednak album, który zdaje siê przemkn±³ po orbicie bez napêdzanego koniunkturê prasowego wodolejstwa - mimo i¿ by³ ponoæ jednym z najchêtniej pobieranych plików w sieci. "For Lack of a Better Name" - bo o nim w³a¶ciwie - inicjuje ceremonialna przygrywka wojskowego werbla przechodz±ca w klasyczn± strukturê 4x4 ostrzeliwan± zewsz±d salw± ¶wietlistych pocisków ma³ego kalibru, zwieñczona gruchocz±c± czerepy perkusyjn± improwizacj±. A skoro jeste¶my w tematyce mysiej martyrologii nie mo¿e zabrakn±æ chopinowskiego "Marcia Funebre", które jednak ewoluuje, przyjmuj±c postaæ ¿artu przechodz±cego w kolejn± pow³okê muzyczn±, której punktem centralnym jest p³ynny, chwilami karko³omny za¶piew Roba Swire z Pendulum. Zreszt± nie oszukujmy siê, ze sprawnym przechodzeniem w kolejne elementarne cz±stki tego albumu Zimmermann nie ma najmniejszego problemu. W "Hi Friend!" pojawia siê rapuj±cy w i¶cie brytyjskim stylu MC Flipside w czym niejako Deadmau5 przypominaæ raczy Audio Bullys. Wype³nieniem kolejnych blisko dwudziestu o¶miu minut jest buszuj±cy po terytoriach minimal techno czterosk³adnikowy kompleks pulsuj±cych rytmów. I jeszcze tylko "The 16th Hour" i prawie jeste¶my u kresu naszej wêdrówki. Dzie³o wieñczy jedenastominutowe "Strobe", w którym obok refleksyjnych, niewymagaj±cych wysi³ku intelektualnego, pl±saj±cych klawiszy pojawiaj± siê symfoniczne pasa¿e i stabilny, ³echtaj±cy - b±d¼ co b±d¼ - przysadkê automat perkusyjny. Ponoæ to najpiêkniejsza kompozycja jak± wyczarowa³ w swoim kanadyjskim studio.
Byæ mo¿e przez wzgl±d na nienajlepsz± kondycjê zdrowotn± animatora Deadmau5 (odwo³a³ czê¶æ trasy) doczekamy siê objawienia mrocznej strony jego twórczo¶ci. Nie wiem na ile w tym prawdy, ale wróble znad toronckiego nieba poæwierkuj± co¶ o jakoby zacie¶niaj±cych siê konszachtach Zimmermanna z Danielem Myerem. Czy¿by dubstep? A mo¿e to tylko plotka.
