David Geffen Company 1995  | | 1. Queen Bee and Her Pals, 2. Ono Soul, 3. Psychic Hearts, 4. Pretty Bad, 5. Patti Smith Math Scratch, 6. Blues from Beyond the Grave, 7. See-Through Playmate, 8. Hang Out, 9. Feathers, 10. Tranquilizer, 11. Staring Statues, 12. Cindy (rotten tanx), 13. Cherry's Blues, 14. Female Cop, 15. Elegy for All the Dead Rock Stars
Ka¿dy cz³onek Sonic Youth oprócz zaanga¿owania w macierzystym zespole ma na koncie kolaboracje z innymi muzykami b±d¼ te¿ solowe projekty. W¶ród tych drugich przejawów artystycznej p³odno¶ci dominuj± formy zbyt radykalne aby wydaæ je pod szyldem Sonic Youth. Abstrahuj±c od eksperymentów Lee Ranaldo, które znajduj± uznanie tylko u najbardziej wytrwa³ych fanów noise'u, stoj±cy po drugiej stronie nieokrzesany, rockowy ha³as Free Kitten jest nazbyt niewybredny na Sonic Youth. Tymczasem Thurston Moore poszed³ w zupe³nie innym kierunku nagrywaj±c album zawieraj±cy materia³ bardziej przystêpny od naj³agodniejszych p³yt w dyskografii SY (poza ostatnim "Murray Street", który ukaza³ siê po siedmiu latach od wydania "Psychic Hearts"). Nie ma to raczej zwi±zku z chêci± zarobienia paru groszy. Po prostu gitarzysta i wokalista Sonic Youth da³ wreszcie upust swoim fascynacjom punk rockiem z The Ramones na czele. Wyszukany styl rodzimego bandu nie dawa³ ku temu okazji.
Chocia¿ w przypadku niesfornego "Patti Smith Math Scratch" s³ychaæ analogie do szyderczego "Master-Dik" nie mamy kolejnych muzycznych kpin. Zreszt± ewentualne podobieñstwa do tej wyj±tkowej w dorobku SY epki spowodowane ekspresyjnym wokalem Thurstona, wystêpuj±ce w jeszcze paru kawa³kach, s± bardzo subtelne. Mimo tego na albumie dominuje piêtno osobowo¶ci Moore'a, która z inteligentn± ironi± kontestuje rzeczywisto¶æ nie tylko muzyczn±. Najdobitniej te drwiny widaæ w zaczepnym "Cindy (rotten tanx)" gdzie Thurston ¶piewa "rock and roll - it's a shame" :-). Punk rockowy, a w³a¶ciwie rock'n'rollowy, duch unosi siê nad p³yt± dziêki ³atwo udzielaj±cej siê s³uchaczowi spontaniczno¶ci Thurstona, stosunkowej prostocie melodyjnych kompozycji i wszechobecnej rado¶ci z grania czego symbolem s± gêsto wplecione akordy gitary akustycznej. Utwory rzadko przekraczaj± d³ugo¶æ czterech minut. Wyj±tkiem jest prawie dwudziesto-minutowy liryczny i powa¿ny "Elegy for All the Dead Rocks". Oczywi¶cie mimo inspiracji twórczo¶ci± The Ramones nie ma co liczyæ na banalnie proste numery z jakich s³ynêli bracia R. Tempo jest zró¿nicowane i na kr±¿ku znalaz³o siê równie¿ miejsce dla nastrojowych i odjechanych "Ono Soul", "Cherry's Blues" czy "Female Cop". Normalne te¿, ¿e s³ychaæ tutaj echa Sonic Youth, g³ównie za spraw± spazmuj±cej od sprzê¿eñ gitary. No có¿, dopóki powstaj± takie produkcje to rock'n'roll nie ma siê czego wstydziæ.
-- Truston [22 lutego 2004]
ostatnie recenzje autora:
- Alternative Control - Alternating Current -- [13 pa¼dziernika 2010]
- Autechre - Move of Ten -- [6 pa¼dziernika 2010]
- Glass, Phillip - Solo Piano -- [24 marca 2010]
- Add N To (X) - Avant Hard -- [16 lutego 2010]
- Julian Plenti - Is... Skyscraper -- [11 lutego 2010]
wiêcej...
inne recenzje Thurston Moore:
- Thurston Moore - Please Just Leave Me (My Paul Desmond) -- Truston [27 pa¼dziernika 2004]
- Thurston Moore - Root -- Truston [30 marca 2004]
- Thurston Moore - Trees Outside the Academy -- Truston [24 grudnia 2009]
powrót do recenzji » |
