Kill Rock Stars 1995  | | 1. Harvest Spoon, 2. Rock of Ages, 3. Proper Band, 4. What's Fair, 5. Kissing Well, 6. Call Back, 7. Blindfold Test, 8. Greener Pastures, 9. Revlon Liberation Orchestra, 10. The Boasta, 11. Scratch tha DJ, 12. Secret Sex Friend, 13. Royal Flush, 14. Feelin', 15. Alan Licked Has Ruined Music for an Entire Generation
Nie mam pojêcia czemu Free Kitten le¿a³o u mnie tak d³ugo od³ogiem na pó³ce. Niedawno od niechcenia w³±czy³em "Sentimental Education" i teraz nadrabiam zaleg³o¶ci zaznajamiaj±c siê z klasycznie noise'owym repertuarem FK. Niby nie ma ¿adnych szczególnych rewelacji miêdzy w/w albumem, a aktualnie recenzowanym. Muzyka zespo³u jakby siê nad ni± dobrze zastanowiæ te¿ daleka jest od jakichkolwiek prze³omowych rozwi±zañ. Bo trudno te¿ o takowe w prostych aran¿acjach przy u¿yciu fundamentalnego rockowego instrumentarium wzbogaconego czasami tr±bk± lub harmonijk±. Ale co tu du¿o mówiæ - ta muzyka jest kapitalnie zrobiona. Nie ma siê co dziwiæ skoro Free Kitten tworz± postaci znane z takich grup jak Sonic Youth czy Pavement. Trzy panie plus pan potrafi± stworzyæ niezgorszy (c)ha(os)³as, który mimo wyczuwalnej improwizacji i uk³adanek z muzycznych schematów, nie wymyka siê spod kontroli. Do mnie Free Kitten trafia przede wszystkim za spraw± Kim Gordon. Uwielbiam s³uchaæ tej kobiety. Nie posiada ona wyró¿niaj±cej skali ale jej maniery wokalne sprawiaj±, ¿e ca³o¶æ chwyta s³uchacza (nie wiem jak panie reaguj±) za co trzeba ;-). Raz nuci dzieciêcym g³osem przypominaj±cym wyliczanki przedszkolnych dziewczynek (refren "Greener Pastures", "Blindfold Test"), po to aby za chwilê wyrzuciæ zachrypniêtym krzykiem z samego dna ¿o³±dka ¿ale i oskar¿enia ("Harvest Spoon", "What's Fair"). Czêsto ta dzika w¶ciek³o¶æ w jej g³osie, przechodz±ca nie raz do histerii, przyprawiona jest wysmakowanym sarkazmem. Gama emocji rozpiêta na g³osie Kim jest na "Nice Ass" wyra¼niejsza ni¿ na "Sentimental...". Zreszt± pani Gordon jest dzielnie wspierana przez Julie Cafritz i Yoshimi (wzoruj±ce siê na starszej kole¿ance), przejmuj±ce co rusz g³ówny wokal jak np. w gangsta rapowym "The Boasta" (Yoshimi). Skojarzenia z hip hopem nasuwaj± siê tutaj bardzo czêsto, a "Scratch tha DJ" jest bli¼niaczo podobny do nagranego przez SY w kolaboracji z Cypress Hill "I Love You Mary Jane". "Nice Ass" jest wolniejszy od "Sentimental Education" przez co nie traci bynajmniej na dynamice. Rytmy s± znacznie ciekawsze, zakorzenione w bluesie co najlepiej czuæ w "Royal Flush" lub ocieraj±ce siê o wymienion± estetykê hip hop. Renegatem jest tylko "Secret Sex Friend" w rozszala³ym punk rockowym klimacie. Kto nie zna Free Kitten niech lepiej siêgnie szybko po ich muzykê bo na tle wyp³owia³ych lat 90-tych, kiedy to dogorywa³y prze³omowe noise'owe kapele z poprzedniej dekady, prezentuj± siê niezwykle barwnie. -- Truston [26 lutego 2004]
ostatnie recenzje autora:
- Alternative Control - Alternating Current -- [13 pa¼dziernika 2010]
- Autechre - Move of Ten -- [6 pa¼dziernika 2010]
- Glass, Phillip - Solo Piano -- [24 marca 2010]
- Add N To (X) - Avant Hard -- [16 lutego 2010]
- Julian Plenti - Is... Skyscraper -- [11 lutego 2010]
wiêcej...
inne recenzje Free Kitten:
- Free Kitten - Sentimental Education -- Truston [6 lutego 2004]
powrót do recenzji » |
