¤ Blonde Redhead - In an Expression of the Inexpressible ¤



Touch and Go 1998

1. Luv Machine, 2. 10, 3. Distilled, 4. Missile, 5. Futurism vs. Passeism Part 2, 6. Speed x Distance = Time, 7. In an Expression of the Inexpressible, 8. Suimasen, 9. Led Zep, 10. This for Me and I Know Everyone Knows, 11. Justin Joyous


Chcia³bym przybli¿yæ na PI twórczo¶æ kolejnej grupy prezentuj±cej daleko inne perspektywy od zapatrywañ wiêkszo¶ci Czytelników serwisu. Standard. Aczkolwiek Blonde Redhead mo¿e byæ poniek±d identyfikowane poprzez po¿egnaln± p³ytê Third Eye Foundation, na której Elliott zamie¶ci³ do¶æ zbli¿on± do orygina³u przeróbkê "For the Damaged".

Mia³em dylemat jaki album najpe³niej obna¿y powaby rudej blondynki, i w koñcu zdecydowa³em siê na "In an Expression of the Inexpressible", który maj±c w zanadrzu asa w postaci "Missile", wygra³ rywalizacjê z "Melody of Certain Damaged Lemons". Moje rozterki wynika³y niestety z obiektywnego problemu nik³ego zró¿nicowania stylistycznego nagrañ Blonde Redhead. Muszê jednak szybko dodaæ, ¿e endogenne podobieñstwo miêdzy ich wydawnictwami jest odwrotnie proporcjonalne do egzogennych zbie¿no¶ci ze znanymi mi zespo³ami. A zaznaczam, ¿e o jakiejkolwiek rewolucji nie mo¿e byæ mowy. Nieskomplikowane tre¶ci perkusji, basu i zazwyczaj lekko (albo i wcale) zachrypniêtej gitary plus drobne innowacje. Wiêc sk±d powiew ¶wie¿o¶ci? Muzyka Blonde Redhead jest bardzo intymna. Wyzwala w g³owie obraz lokalu usytuowanego gdzie¶ w podziemiach NYC, w którym odizolowany od ¶wiata zewnêtrznego m³odzie¿owy sztab sta³ych bywalców oddaje siê kontemplacji wystêpu utalentowanych rówie¶ników.

Kameralne d¼wiêki w³osko-azjatyckiego tercetu otulaj± niczym ciep³y, we³niany sweter. Jest w nim bardzo wygodnie dopóki nie pojawi siê jaka¶ wystaj±ca nitka, która przy próbie wyci±gniêcia zaczyna siê nieskoñczenie wiæ doszczêtnie omotuj±c s³uchacza. Pocz±tkowy b³ogostan przeradza siê w klaustrofobiê, a wszelkie eskapistyczne my¶li grzêzn± w u¶pionym ciele. W te dziwne stany wprowadza ¶piewaj±ca ³ami±cym siê g³osem Lolity Kazu Makino uzupe³niana ch³opiêcym g³osem Amedeo Pace. Decyduj±ce o magnetyzmie Blonde Redhead wokale s± w jêzyku angielskim, francuskim oraz w³oskim. Zwolennikom indie rocka nie trzeba rekomendowaæ tego zespo³u, wiêc polecam go wszystkim, którzy nie byli jeszcze na Murray Street.

-- Truston [6 czerwca 2004]



ostatnie recenzje autora:
Alternative Control - Alternating Current -- [13 pa¼dziernika 2010]
Autechre - Move of Ten -- [6 pa¼dziernika 2010]
Glass, Phillip - Solo Piano -- [24 marca 2010]
Add N To (X) - Avant Hard -- [16 lutego 2010]
Julian Plenti - Is... Skyscraper -- [11 lutego 2010]
  wiêcej...

powrót do recenzji »


Szukaj:

nowe na stronie:
Decondition ‎&…
Maison Close –…
Nyodene D – Eden…
Consumer Electronics…
Nova - Utopica Musa
SPK - Zamia Lehmanni…
Feanch, Dutour, Lubat…
The Third Eye Foundati…
Dissonant Elephant - 5…
Club Alpino - Woouldy
Club Alpino - Tunga
Roman Wierciñski - We ar…
Jan Grünfeld - Music f…
Simfonica - Song of the…
Roman Catholic Skulls…
Chvad SB - Phenomenali…
Lonsai Maikov - Déce…
Robert Henke w Chorzowie
Dog in the Evening…
Sublamp - Cathedrals o…
wiêcej »

polecamy | wiêcej »

© 1996-2024 postindustry.org


wygenerowane w 0.012 s.