Ntone 2000 (Ninja Tune) Ocena:
  | | 1. Rewind Intro, 2. Communication Break-Down, 3. Deadly Media, 4. Ninja Tune, 5. Kids Can Dance, 6. Vector, 7. The Horn, 8. Robopop, 9. Auto, 10. Machine Toy, 11. Bass Invader
Hexstatic to czarodzieje kola¿y cut+paste, którzy ze wspó³czesnej technologicznej tandety potrafi± stworzyæ w pe³ni zmechanizowane, têtni±ce rytmicznie, zdalnie sterowane elektro-bajery, których pomys³owo¶æ potrafi zafascynowaæ i rozbawiæ s³uchacza równie skutecznie, co jego stare zabawki w latach pacholêcych. Ju¿ na "Timber", szeroko rozpoznawanym przeboju stworzonym we wspó³pracy m.in. z Coldcut, Hexstatic wyra¼nie dali do zrozumienia czego ¿±daj± od królestwa d¼wiêków, a czego zapalony s³uchacz odmiennych elektro-brzmieñ powinien od nich oczekiwaæ.
Punktem wyj¶cia dla "Rewind" jest chaos medialno-technologiczny, zrodzony w wyniku rozpanoszenia siê amerykañskiej my¶li technicznej, elektryfikacji stylu ¿ycia, globalizacji kultury pop, rozpowszechnieniu pornografii i ¶rodków masowego przekazu. W szaleñstwie nowoczesno¶ci (a zarazem tandety) Hexstatic nie tyle odnajduj± metodê, co staraj± siê ów chaos w urokliwy sposób okie³znaæ; ich przepis na sukces polega na wychwytywaniu przeró¿nych osobliwo¶ci d¼wiêkowych ¶wiata wspó³czesnego (poczta g³osowa, telewizja, video, maszyny, gadaj±ce zabawki, itp.) i uk³adanie ich w porywaj±ce, rytmiczne domowo-taneczne schematy elektrosoundu. Ninja Tune jeszcze nigdy nie by³a tak skoczna i giêtka jak w³a¶nie na "Rewind", choæ jest to ci±gle taniec mechanicznych marionetek do d¼wiêków zderzaj±cej siê stali, r±banego drewna, dzwoni±cego telefonu i gadaj±cego telewizora. Oczywi¶cie ca³o¶æ jest utrzymana w ¶ci¶le humorystycznej, typowej dla Ninjy estetyce beztroski i rado¶ci, która niejako dystansuje zarówno s³uchacza jak i artystê do ca³ego przedstawienia. "Rewind" nie sposób jest s³uchaæ 'na serio', tzn. doszukiwaæ siê w nim podwójnego dna i zaiste g³êbokiego sensu; muzycy Hexstatic s± fascynatami otaczaj±cej nas cywilizacji, przet³umaczonej na jêzyk dziecka kartkuj±cego katalog wysy³kowy. Ich muzyka najlepiej brzmi z przymru¿eniem oka, szczególnie je¶li owo nie zapomnia³o jeszcze pierwszej wizyty w salonie gier video.
Dzie³o Hexstatic nie by³oby pe³ne, gdyby pozostawiono je bez obrazu. W albumie znajdziemy tak¿e drug± p³ytê z klipami, jakie duet stworzy³ dla wizualnych potrzeb swojej widowni. Utwory na p³ycie s± zaopatrzone w gêsto poszatkowane teledyski-wyklejanki, z których ka¿da doskonale koresponduje z muzyk±. Sedno re¿yserskich zapêdów Hexstatic tkwi w monta¿u - ka¿dy d¼wiêk, lub te¿ warstwa d¼wiêków, ma odpowiadaæ kolejnym pojawiaj±cym siê na ekranie elementom. Proste? A jednak doskona³e. -- eliks [9 czerwca 2004]
ostatnie recenzje autora:
- Artefactum - Foxgloves & Bluebells -- [8 marca 2011]
- Killing Joke - Absolute Dissent -- [8 grudnia 2010]
- Threshold HouseBoys Choir, The - Form Grows Rampant -- [2 grudnia 2010]
- Death in June - Peaceful Snow -- [26 listopada 2010]
- Strength Through Joy - The Force of Truth & Lies -- [1 wrze¶nia 2010]
wiêcej...
powrót do recenzji » |
