Kompakt
2005 Ocena:
  | | 1. Komplikation, 2. Lunik TM, 3. Ripples,4. Captain Korma, 5. Kan Kan, 6. Rolo, 7. Beatitude, 8. Cool Harbour, 9. Traumvogel, 10. Because/Before (sibirische musik), 11. Tin Kan, 12. Kompagna (zandic mix), 13. Falkenbrück, 14. Snowbow
Po do¶æ trywialnym i mieszanie przyjêtym "Bicycles & Tricycles" w The Orb jakby na przekór powia³ jeszcze silniejszy wiatr, zapêdzaj±c Patersona do koloñskiego Kompaktu, sk±din±d bardzo typowanej ostatnio wytwórni. Na sta³e do Orbu powróci³ (nareszcie) Thomas Fehlmann, i có¿ - ¶wiat znowu sta³ siê kolorowy! Jak zawsze w przypadku The Orb jestem stronniczy, ale powiedzmy otwarcie - ta formacja, typowo po brytyjsku, stale modyfikowa³a styl swojego grania, który choæ zawsze kosmiczny i odjechany, to co raz przyjmowa³ ró¿ne oblicza - abstrakcyjne, taneczne, dubowe, a ostatnio tak¿e popowe. Do The Orb starano siê przez lata przytroczyæ najrozmaitsze broszki, eksploatuj±c elastyczno¶æ s³owa 'ambient' na wszelkie mo¿liwe sposoby. A¿ wreszcie Paterson wyje¿d¿a z "Okie Dokie...", którego bimbaj±cy tytu³ chyba dobrze oddaje bimbaj±ce podej¶cie twórców do tego, jak tym razem bêd± siê staraæ nazwaæ ich styl.
Nie mam na to nazwy, i nic na si³ê wymy¶laæ nie bêdê. Kto¶ w internecie napisa³ Long Live The New Orb, Long Live The New New Ambient, i na tym my¶lê warto poprzestaæ, coby sobie nie psuæ zêbów na naprawdê apetycznej p³ycie. Jak zawsze Paterson wysy³a nas na orbitê swojej muzycznej planety, do której wiedzie droga pe³na miêkkiego rytmu, potoczy¶cie roz³adowanych basów i melodii, nonsensownych sampli, soczystych efektów, i tradycyjnej pomarañczowej psychodelii. Na "Okie Dokie..." jednak¿e to wszystko przybiera po raz kolejny inny wyd¼wiêk - muzyka jest jakby bardziej skomasowana, a przez to wyrazistsza i tre¶ciwsza. Kolejne utwory przynosz± zupe³nie odmienne doznania, od melanholijnego skwierczenia laptopów, przez senne rozma¿one pasa¿e, do pochmurnego, dusznego dubu, a¿ po ob³êdnie kombinowany aerobik w niewa¿ko¶ci. Coraz mniej sampli gadanych, znacznie wiêcej subtelnego czadu i inteligentnego bitu, trochê dyskretnych syntezatorów, i gar¶cie zniewalaj±cych ozdobników. Muzyka p³ynie pewnie i g³adko, fantastyczne d¼wiêki uk³adaj± siê w ma³e dopieszczone historie (tak krótkich utworów nie by³o u The Orb nigdy). Pocz±tek p³yty - kiczowato pozytywny (kapitalny wokal w 'Lunik'); lecz dalej miarowo wkracza skupienie, spokój, a pod sam koniec wrêcz smutek i ambientowe przygnêbienie. Czy Orb kiedykolwiek tak gra³? Czy ktokolwiek kiedykolwiek tak gra³?
Elektronika The Orb zawsze sz³a z duchem czasu, niejednokrotnie sama na owego ducha oddzia³ywuj±c. Magia "Okie Dokie..." tkwi wg. mnie w ¶wie¿o¶ci i oryginalno¶ci tego nagrania, jego niezwyk³ym cieple i psychotropowej s³odyczy, która w sposób wrêcz niezauwa¿alny przeistacza siê w uczuciow± nieobecno¶æ, spleen, nostalgiê i pustkê. Kawa³ dobrej roboty, polecam. -- eliks [16 listopada 2005]
ostatnie recenzje autora:
- Artefactum - Foxgloves & Bluebells -- [8 marca 2011]
- Killing Joke - Absolute Dissent -- [8 grudnia 2010]
- Threshold HouseBoys Choir, The - Form Grows Rampant -- [2 grudnia 2010]
- Death in June - Peaceful Snow -- [26 listopada 2010]
- Strength Through Joy - The Force of Truth & Lies -- [1 wrze¶nia 2010]
wiêcej...
inne recenzje Orb, The:
- Orb, The - Bicycles & Tricycles -- eliks [14 lutego 2005]
- Orb, The - Cydonia -- eliks [11 marca 2004]
- Orb, The - Orblivion -- eliks [8 grudnia 2004]
- Orb, The - Orbsessions Volume Two -- eliks [10 grudnia 2007]
- Orb, The - Orbus Terrarum -- eliks [7 lipca 2004]
- Orb, The - The Dream -- eliks [25 sierpnia 2008]
- Orb, The - The Orb's Adventures Beyond the Ultraworld Deluxe Edition -- eliks [28 kwietnia 2007]
- Orb, The - U.F.Off - The Best of The Orb -- eliks [28 wrze¶nia 2003]
powrót do recenzji » |
