Monopolrecords 2006 Ocena:
| | 1. On the Edge, 2. Abyss, 3. Underneath, 4. Reality, 5. Resistance, 6. Disintegration , 7. TV-Freak, 8. Blind, 9. Hypocrite, 10. Existance of Evil, 11. TV-Freak (video)
Niespe³na rok po wydaniu debiutu "Ultima Ratio", duet Depressive Disorder uraczy³ nas jego pe³nowymiarowym nastêpc±. Od razu napiszê, ¿e lubiê tê grupê, podoba³a mi siê poprzednia p³yta, a ta podoba mi siê jeszcze bardziej. Nie przeszkadza mi to, ¿e niewiele zasz³o zmian w muzyce Depressive Disorder od czasów debiutu. Znowu mo¿na doszukaæ siê tutaj sporo nawi±zañ do Front Line Assembly, czy The Klinik itp. zas³u¿onych wykonawców minionej dekady. Wydaje mi siê, ¿e postêp kryje siê wy³±cznie w samych kompozycjach, które sta³y siê jeszcze ciekawsze, dojrzalsze i atmosferyczne. Poza tym, przy okazji tego albumu mimo wy¿ej wymienionych wzorców, mo¿na ju¿ ¶mia³o mówiæ o w³asnym stylu, jaki wypracowa³a sobie ta grupa. Oprócz ró¿nego rodzaju tradycyjnych elektronicznych patentów czêsto pojawiaj± siê ambientowe wype³nienia (zreszt± podobnie jak na "Ultima Ratio"), które zgrabnie siê zazêbiaj± z twardymi basami i automatem perkusyjnym. Do tego za ka¿dym razem pojawia siê kapitalny refren za¶piewany przez wokalistê, który naprawdê potrafi ¶piewaæ! Dziêki temu wszystkie numery na p³ycie posiadaj± specyficzn± g³êbiê i jaki¶ przejmuj±cy, specyficzny nastrój. Ogólne brzmienie i klimat utworów jest charakterystyczne dla lat 90-tych. Wówczas muzyka z krêgu electro/industrial w znacznej wiêkszo¶ci nie by³a jeszcze zainfekowana nalecia³o¶ciami techno czy pop-melodyjkami, ukrytymi pod p³acht± ostrego beatu i wrzasku 'metalowych' wokalistów. Ta p³yta ma jeszcze jedn± wa¿n± zaletê. W odró¿nieniu od licznych produkcji wydawanych obecnie, nie trwa siedemdziesi±t piêæ minut i nie znajduj± siê na niej ¿adne dodatkowe remiksy itd., które maj± na celu zawy¿yæ atrakcyjno¶æ i czêsto cenê kr±¿ka. "In Depth" trwa normalne czterszie¶ci piêæ minut, bez dodatkowych bonusów. Zreszt±, kto w dobie formatu mp3 i czêstotliwo¶ci pojawiania siê kolejnych produktów s³ucha tych ponad godzinnych albumów w ca³o¶ci!? Chyba tylko ci, którzy o nich pisz± i ci, którzy je nagrywaj±. Je¶li chodzi o najciekawsze numery to musze wymieniæ ca³o¶æ z lekkim naciskiem na "Disintegration". -- Tomek [26 pa¼dziernika 2006]
ostatnie recenzje autora: - Decondition – Sukellan Tuntemattomiin Syvyyksiin -- [26 stycznia 2022] - Maison Close – Maison Close -- [25 stycznia 2022] - Nyodene D – Edenfall -- [25 stycznia 2022] - Consumer Electronics - Estuary English -- [24 stycznia 2022] - Subheim - Approach -- [10 sierpnia 2008] wiêcej...
inne recenzje Depressive Disorder: - Depressive Disorder - Ultima Ratio -- Tomek [7 marca 2006]
powrót do recenzji » |