Universal Island Records
2005 Ocena:
  | | 1. High Rise, 2. Destroy Everything You Touch, 3. International Dateline, 4. Soft Power, 5. AMTV, 6. Sugar, 7. Fighting in Built Up Areas, 8. The Last One Standing, 9. Weekend, 10. Beauty*2, 11. Whitelightgenerator, 12. All the Way...
We wspó³czesnym synth-popie jestem mniej ni¿ niedzielnym go¶ciem, niestety. Wynika to m.in. z faktu, i¿ znakomita wiêkszo¶æ reprezentuj±cych ten styl artystów stawia na jak¿e tera¼niejszy, lecz niezwykle dra¿ni±cy mnie powab kiczu tego typu d¼wiêków, umy¶lnie sp³ycaj±c swój i tak ju¿ znikomy przekaz. Do tego dochodzi niezrozumia³e dla mnie odciêcie siê od dziedzictwa gigantów lat 80-tych (bo sam sampling to kradzie¿, a nie inspiracja), a tak¿e, a mo¿e przede wszystkim, brak projektów autentycznie porywaj±cych, takich których sens istnienia nie ogranicza siê do wielowarstwowej i wielokierunkowej drwiny. Od kiedy Apoptygma da³a sobie siana, praktycznie jedynym, ale za to jak warto¶ciowym zespo³em stoj±cym na baczno¶æ przy syntezatorach pozostaje dla mnie od dawna uwielbiony, kosmopolityczny Ladytron.
Ich p³yty zawsze docieraj± do mnie ze znacznym opó¼nieniem - jak ju¿ wspomnia³em, nie s³ucham na codzieñ tego typu muzyki w wykonaniu zespo³ów debiutuj±cych po roku 1989. Czasem jednak trzeba oderwaæ siê z odmêtów i psychoz d¼wiêków ambientnych i progresywnych, aby daæ siê unie¶æ muzycê o równie wysublimowanym smaku, lecz zdecydowanie bardziej dos³ownej w swoim przekazie, a stanowi±cej ¶wiêto kinetyki jednocze¶nie dla mózgu i cia³a. Ów patetyczny i pretensjonalny wstêp nie mia³by miejsca, gdybym po karygodnie d³ugim okresie zwlekania nie siêgn±³ po jak¿e kapitalny, porywaj±cy, ol¶niewaj±cy, po prostu znakomity "The Witching Hour" syntezatorowej czwórki z Liverpoolu, dystansuj±cy wszelk± wspó³czesn± konkurencjê na odleg³o¶æ sporego kija.
"The Witching Hour" to nie tylko dalszy ci±g ¶wietnej serii albumowej, która nie do¶æ ¿e nie powiela w³asnych schematów, to na dodatek udowadnia, ¿e we wspó³czesnym synth-popie jest jeszcze sporo miejsca na pokaz i zadziwienie s³uchacza. Muzycy Ladytron poczynili wyra¼ne postêpy, odkryli wzbogacaj±ce ich dotychczasowe brzmienie gitary, ale i nabrali tego charakterystycznego pr±du, który podkrêca obroty, epatuje k³êbami ¶wietlistego dymu, i rozbudza apetyt doznania tej muzyki na ¿ywo. W dodatku coraz mniej w nich cukierkowych manekinów, a coraz wiêcej przebojowo¶ci, ruchu, niepokoju, a chwilami wrêcz mroku i ukrywanej weñ elegancji. Wystarczy spojrzeæ te¿ na image zespo³u - z przedstawicieli orwellowskiej ligi antyseksualnej wyros³y nam cztery eleganckie postacie, a panie wreszcie daj± siê odró¿niæ od panów (Mira to piêkna kobieta). To siê przek³ada na muzykê - graj± lepiej, doro¶lej, nie s± ju¿ tylko sezonow± ciekawostk±, nie odgrywaj± samych siebie, ale kombinuj± ze swoim brzmieniem, przekazem, tekstami, energi±, i witalno¶ci±. "The Witching Hour" to zaskakuj±co udana, konsekwentna, a jednocze¶nie rozwojowa zmiana trajektorii lotu, zapowiadaj±ca jeszcze niejeden porywaj±cy kr±¿ek i zastrzyk dystansuj±cej energii. Oczywi¶cie hicior umieszczony zosta³ na ¶cie¿ce 2, jak zwykle.
PS. w czerwcu br. nowa p³yta. -- eliks [6 kwietnia 2008]
ostatnie recenzje autora:
- Artefactum - Foxgloves & Bluebells -- [8 marca 2011]
- Killing Joke - Absolute Dissent -- [8 grudnia 2010]
- Threshold HouseBoys Choir, The - Form Grows Rampant -- [2 grudnia 2010]
- Death in June - Peaceful Snow -- [26 listopada 2010]
- Strength Through Joy - The Force of Truth & Lies -- [1 wrze¶nia 2010]
wiêcej...
inne recenzje Ladytron:
- Ladytron - 604 -- eliks [12 stycznia 2004]
- Ladytron - Light & Magic -- eliks [8 grudnia 2006]
- Ladytron - Velocifero -- eliks [16 stycznia 2009]
powrót do recenzji » |
