¤ Ryoji Ikeda ¤
Ryoji Ikeda to japoñski artysta d¼wiêku, specjalizuj±cy siê w minimalistycznych nagraniach elektronicznych, bazuj±cych przede wszystkim na wysokich czêstotliwo¶ciach i estetyce cyfrowych usterek.
Ikeda urodzi³ siê w roku 1966 w japoñskim mie¶cie Gifu, obecnie mieszka i pracuje w Nowym Jorku. Nagrywa³ p³yty dla takich wytwórni jak m.in. Staalplat (np. album "Time and Space"), Raster-Noton ("Test Pattern", "Dataplex") i Touch ("Matrix", "O C degree" czy "+/-"). Utwory Ikedy pojawia³y siê tak¿e na wielu sk³adankach, mo¿na tu wymieniæ choæby "Clicks & Cuts 2" i "Modulation & Transformation 4" (wyd. Mille Plateaux), czy "An anthology of noise & electronic music vol.1" (Sub Rosa).
Ryoji Ikeda wypracowa³ swój w³asny styl, bardzo subtelny i ascetyczny, oparty oczywi¶cie na pewnych patentach kilku gatunków wspó³czesnej muzyki elektronicznej (przede wszystkim chodzi tu o estetykê "glitch", w mniejszym stopniu ambient i noise), ale pomimo tego - oryginalny i charakterystyczny. Znakiem rozpoznawczym Ikedy jest koncentrowanie siê na wysokich czêstotliwo¶ciach, a w skrajnych przypadkach siêganie wrêcz do obszarów na pograniczu s³yszalno¶ci. Prostym tonom, sinusoidalnym falom - czasami monotonnym i powolnym, kiedy indziej pulsuj±cym lub wrêcz pociêtym na króciutkie odcinki - towarzysz± ¶rodki z arsena³u nowej elektroniki, czyli rozmaite "cyfrowe usterki", uk³adaj±ce siê w misternie tkane niby-beaty.
Jedna z p³yt Ikedy - minimalistyczny materia³ "Matrix" - jest albumem pozbawionym klikaj±co-pstrykaj±cej rytmiki, artysta pozostawi³ jedynie pulsuj±c±, sinusoidaln± falê, której brzmienie zmienia siê znacz±co w zale¿no¶ci od tego w której czê¶ci pomieszczenia przebywa s³uchacz). Na ogó³ jednak nagrania Japoñczyka oscyluj± w obszarze rozedrganej post-technicznej estetyki click'n'cut, nawet je¶li pojawiaj± siê na nich d³u¿sze pasa¿e "ambientowe". Strzêpki szumów, trzasków, skrzypniêæ i klikniêæ w po³±czeniu z pulsuj±cymi tonami i nerwowymi piskami przywodz± na my¶l ¶wiat mikrokomputerów, telefonów komórkowych, kas fiskalnych i innych elektronicznych urz±dzeñ najnowszych czasów. To nie muzyka industrialna, ale za to post-industrialna - sterylna niczym ultranowoczesne laboratorium, oszklony wie¿owiec i minimalistycznie urz±dzone pomieszczenia biurowe w jego wnêtrzu. Tak mog³yby ze sob± rozmawiaæ faxy, xerokopiarki, telefony, skanery i laptopy.
Ryoji Ikeda wspó³pracowa³ z wieloma innymi twórcami - m.in. z Carstenem Nicolai (project "cyclo."), z choreografem Williamem Forsythem, artyst± Hiroshi Sugimoto czy architektem Toyo Ito. Ikeda otrzyma³ tak¿e nagrodê Golden Nica na Prix Ars Electronica w roku 2001 w kategorii muzyki cyfrowej ("Digital Music").
-- Adam T. Witczak [7 pa¼dziernika 2009]
ostatnie artyku³y autora: - Przypadki Derniere Volonte -- [29 lipca 2016] - Bunkier strachu -- [31 grudnia 2012] - Raison d'Etre -- [23 listopada 2011] - Louis i Bebe Barron -- [7 sierpnia 2011] - Pierre Schaeffer i muzyka konkretna -- [7 sierpnia 2011] wiêcej...
powrót do artyku³ów »
|