Hau Ruck! 2010 Ocena:
  | | 1. Ici Bas, 2. Corps Languissant, 3. Mon Orage, 4. Rien À Aimer, 5. Impossible, 6. Le Plus Secret, 7. Fragile, 8. Trop Tard, 9. Maintenant, 10. À Jamais, 11. Immortel, 12. Peut-Être, 13. Le Mal Que Tu Me Fais, 14. Au Loin
Cztery lata minê³y od czasu, gdy Geoffrey D. po mistrzowsku przekroczy³ granice gatunku albumem "Devant Le Miroir" - i oto otrzymujemy najnowsze jego pe³noczasowe dzie³o. W miêdzyczasie Francuz uraczy³ nas kilkoma pomniejszymi wydawnictwami (ma³e winyle, nagrania koncertowe etc.), teraz natomiast serwuje blisko godzinê muzyki, skondensowan± porcjê post-militarnego popu.
Dlaczego 'post-'? Ano, powiedzmy sobie szczerze - z militarno-industrialnych korzeni pozosta³o tu niewiele... byæ mo¿e tylko to nieokre¶lone 'co¶' w nastroju, ta szczypta wznios³o¶ci, momentami wyczuwalna w urokliwych melodiach. Nawet marszowy rytm jest dawkowany bardzo oszczêdnie i z pewno¶ci± nie stanowi szkieletu albumu.
Ale czy to odej¶cie od estetyki wojennego neoklasycyzmu to co¶ z³ego? Prawda jest taka, ¿e stricte militarnej muzyki jest teraz bardzo du¿o - ustawicznie powstaj± kolejne projekty, powielaj±ce utarty schemat bicia w tarabany, dêcia w jerychoñskie tr±by i doklejania do tego mniej lub bardziej kontrowersyjnych przemówieñ sprzed lat kilkudziesiêciu. W porz±dku - skoro s± tacy (np. ja), którzy chc± tego s³uchaæ i których wci±¿ to rusza... Ale z drugiej strony dobrze, ¿e takie zespo³y jak Der Blutharsch, Rome, Von Thronstahl czy w³a¶nie Dernière Volonté przesuwaj± granice gatunku, w³±czaj± do niego nowe elementy, transformuj± ca³e to zjawisko w co¶ nowego, w 'co¶ wiêcej'. Geoffrey D. robi to na swój sposób - od pocz±tku zdradza³ upodobanie do muzyki zwiewnej, melodyjnej, rze¶kiej, 'wpadaj±cej w ucho'. "Immortel" to kolejny krok w jego procesie twórczym, krok dalej ni¿ "Devant Le Miroir". Brzmienie jest jeszcze bardziej syntetyczne - do tego stopnia, ¿e momentami mia³em skojarzenia z ...Welle: Erdball. Ale to akurat dobre skojarzenie, przynajmniej dla mnie. Mi³o¶nikom takich piskliwych i bucz±cych d¼wiêków o wyra¼nym posmaku plastyku mo¿e takie granie przypa¶æ do gustu, zw³aszcza ¿e zrealizowane jest zgo³a wytwornie.
Có¿ wiêcej mo¿na powiedzieæ? Utwory to po prostu piosenki ze ¶piewem w jêzyku francuskim, jednocze¶nie futurystyczne i staro¶wieckie. Kawiarnia "Stara Europa" u podnó¿a oszklonych wie¿owców, przesz³o¶æ spotyka siê tu z przysz³o¶ci±... a w tle byæ mo¿e odleg³e wspomnienie czasów marszu i walki...
I jeszcze kwestia techniczna: album ukaza³ siê jednocze¶nie na CD i winylu, wersja winylowa zawiera dodatkowo utwór "Qu'Avez Vous Fait?". -- Adam T. Witczak [26 czerwca 2010]
ostatnie recenzje autora:
- Nova - Utopica Musa -- [5 lutego 2018]
- SPK - Zamia Lehmanni - Song of Byzantine Flowers -- [15 listopada 2017]
- Feanch, Dutour, Lubat - Grand Air LP -- [15 pa¼dziernika 2017]
- The Third Eye Foundation - The Dark -- [14 pa¼dziernika 2017]
- Dissonant Elephant - 5 larmes de cristal -- [13 pa¼dziernika 2017]
wiêcej...
powrót do recenzji » |
