Garlands 1. Blood Bitch, 2. Wax & Wane, 3. But I'm Not, 4. Blind Dumb Deaf, 5. Shallow Then Halo, 6. The Hollow Men, 7. Garlands, 8. Grail Overfloweth, John Peel Session January 1983 9. Dear Heart, 10. Hazel, 11. Hearsay Please, 12. Blind Dumb Deaf, 13. Speak No Evil, 14. Perhaps Some Other Aeon
Jeden z najwiêkszych skarbów 4AD, stworzony przez trójkê utalentowanych muzyków o niespotykanej wra¿liwo¶ci twórczej. W czasie swojej dzia³alno¶ci nie zdobyli ¿adnej nagrody; dopiero dwa lata temu, d³ugo po rozpadzie, brytyjski magazyn muzyczny Q uhonorowa³ ich nagrod± w kategorii 'Inspiracja'. Ale to tylko szczegó³y marketingowe. To, co najwa¿niejsze, pozostaje w d¼wiêkach. A te trafiaj± do serc ka¿dego, kto choæby pobie¿nie rzuci uchem na muzykê Cocteau Twins.
Samo "Garlands" jest troszkê inne na tle reszty wspania³ej dyskografii, która po prostu nie zawiera pozycji chybionych. Nagrywana z pierwszym basist± zespo³u, Willem Heggie, jest zdecydowanie najzimniejsz± z p³yt, najbardziej nastawion± na konfrontacjê z poczuciem harmonijnej, sennej estetyki. Muzyka jest zimna i chrobotliwa; wy³ania siê z oparów dymu, ponuro odmierzana bezduszn± bit-maszyn±. Z miejsca te¿ s³ychaæ dwa fundamentalne elementy muzyki Cocteau Twins: przesterowan±, wyj±c± gitarê Robina Guthrie, i nieziemski g³os Liz Fraser, wy¶piewuj±cy niestworzone ludzkim jêzykiem historie. Du¿o w brzmieniu tej p³yty charakterystycznych dla tamtego czasu zapo¿yczeñ z wczesnego The Cure i Joy Division. Bas i gitara wyra¼nie eksploruj± te bardziej depresyjne, ponure rejony falowego rocka, a zaprogramowany rytm nadaje niektórym kompozycjom niepokoj±cy, wrêcz taneczny wyd¼wiêk. ¦piew Fraser równie¿ podlega dzia³aniu zimna i mroku, nabieraj±c miejscami gotyckiego wrêcz powabu. S³owem, "Garlands" to bardzo wyra¼ny znak czasu, a jednocze¶nie ziarenko, z którego urodzi³ siê prawdziwy kwiat paproci, nieod¿a³owany i po dzi¶ dzieñ niezrównany.