Metal Mind Records 2002
www.danceonglass.co.uk Ocena:
| | 1. Daydreaming, 2. Flying, 3. Delilah, 4. Anyway, 5. Dying so Slowly, 6. Sama, 7. Not Here, 8. Last Dance, 9. Never Let Me Down Again, 10. Taniec na szkle.
Na ostatnim Castle Party w Bolkowie mia³em okazjê obejrzeæ wystêp Dance on Glass na ¿ywo. Prawdê mówi±c zupe³nie mnie nie przekonali. Oczywi¶cie istnieje równie¿ mo¿liwo¶æ, ¿e mia³em po prostu z³y humor lub zbytnio zaprzyja¼ni³em siê z Browarem ;) po którym potrzebowa³em odrobiny mocnego beatu. Na moj± opiniê mog³a te¿ wp³ywaæ muzyka poprzedniego zespo³u Ani - Batalionu D'Amour, którego p³yty nie powodowa³y u mnie specjalnych prze¿yæ emocjonalnych.
Lekko zniechêcony zabra³em siê do s³uchania pierwszego powa¿nego dzie³a Dance on Glass - "Daydreaming". Pierwsze zaskoczenie - w przeciwieñstwie do koncertu na którym królowa³a gitara i ¿ywe bêbny - ca³a p³yta ma charakter zdecydowanie bardziej elektroniczny. Tytu³owy numer natychmiast skojarzy³ mi siê z Fading Colours (szczególnie chórkach) i w sumie mia³em przez moment poczucie jawnej zrzynki. lecz ostra gitara pojawiaj±ca siê w tle szybko rozwia³a moje w±tpliwo¶ci. "Flying" - przelecia³o przez g³o¶niki powoduj±c lekkie przebudzenie, za to utwór "Delilah" ........ wreszcie mnie o¿ywi³. Niew±tpliwie wp³yw na to mia³ charakterystyczny fragment na klawiszach podobny do "Temple of Love" - The Sisters of Mercy. Szybki, ostry numer zdecydowanie nadaj±cy siê na "przebój". Pó¼niej spokojny "Anyway", daj±cy lekki oddech przed najlepszym na p³ycie "Dying so Slowly". Nieco przypominaj±ce Depeche Mode za czasów "Ultra" brzmienie bêbnów i klawisza plus do¶æ chwytliwy refren powoduj±, ¿e numer brzmi doskonale i moim zdaniem jest punktem kulminacyjnym na "Daydreaming". (btw w zasadzie to tylko ten numer zapamiêta³em z Bolkowa. Teraz ju¿ wiem dlaczego.)
Po krótkim intro mamy wreszcie utwór ¶piewany w naszym ojczystym jêzyku - "Sama". I wszystko by³oby nie¼le, lecz g³os Ani w tym numerze brzmi strasznie p³asko co spowodowa³o, ¿e zupe³nie nie mog³em skupiæ siê na ca³o¶ci. Rozdra¿ni³ mnie.
Jedziemy dalej. Koñcówka okaza³a siê lepsza ni¿ przypuszcza³em. Zarówno "Last Dance", jak i "Not Here" to ostre gotyckie numery z prostym gitarowym riffem, ³atwo wpadaj±ce w ucho i powoduj±ce bezwolne stukanie buta o pod³ogê. ¦wietnie siê tego s³ucha i tyle.
Dance on Glass zmierzy³ siê równie¿ z klasykiem - "Never Let Me Down Again" - Depeche Mode. Czy im siê uda³o? Nie powala na kolana, ale brzmi bardzo sympatycznie. Na koniec jeszcze jeden numer po polsku - "Taniec na szkle", który w przeciwieñstwie do utworu "Sama" brzmi zdecydowanie lepiej i stanowi bardzo dobre zakoñczenie p³yty. Oby tak dalej.
PS Metal Mind siê nie popisa³o. Utwory "Last Dance" i "Not Here" zosta³y na p³ycie zamienione miejscami w porównaniu do tego co jest napisane na ok³adce (przynajmniej tak jest na p³ycie, któr± ja dosta³em). -- smola [28 listopada 2002]
ostatnie recenzje autora: - Fields of the Nephilim - Revelations, Forever Remain, Visionary Heads -- [15 marca 2003] - Within Temptation - Mother Earth -- [10 marca 2003] - Fields of the Nephilim - Fallen -- [28 grudnia 2002] - Fading Colours - Beginning 89-93, The -- [28 grudnia 2002] - Aenima - Never Fragile -- [28 grudnia 2002] wiêcej...
powrót do recenzji » |